Aan de feestdis zijn aangeschoven: een violiste uit Minsk, een geluidstechnicus uit Minnesota, een student uit Samara en een havenarbeider uit Gent. En ik, natuurlijk, als gastvrouw en kokkin.
De Russische student kwam kennis maken met ons, want hij zocht als vrijwilliger een project. En ik zoek vrijwillige hulp. De ontmoeting was minder vruchtbaar dan verhoopt. Maar wel interessant, daar niet van. Ik werd meteen uitgedaagd: over God, de plaats van de mens op deze aarde- centraal, tussen God en de mindere soorten zoals dieren en planten, en over het feit dat er aan systemen geen ontsnappen aan is. En dat wou hij zo graag…
De Amerikaanse vrouw was een warme, mooie verschijning, die nog wat langer bleef. De volgende dag werd de traagheid gezamelijk geoefend…
Het ging ook over Wit Rusland. En over democratie, als systeem maar ook als cultuur.
En de havenarbeider zei: “ de intellectuelen moeten er toch minstens één arbeider bij hebben, niet? “
En ik, ik vond dat het goed was…
Geen opmerkingen:
Een reactie posten